Już jakiś czas temu seria o Klaudynie stała się bardzo popularna. Czytali ją młodsi, ale i starsi czytelnicy, więc nie mogłam zostać na nią obojętna. W końcu "Klaudyna" wpadła mi w ręce w jednej z bibliotek, a mój czytelniczy wybór bardzo ucieszył panią bibliotekarkę.
Klaudynka jest osóbką jedyną w swoim rodzaju. Bardzo ładna, piętnastoletnia (choć wygląda na mniej), oczytana i inteligentna. Z drugiej strony: wcielony diabeł - pyskata, lubiąca płatać figle, denerwować nauczycielkę i bić słabsze koleżanki.
W części pierwszej poznajemy główną bohaterkę, jej pociąg do swojej nauczycielki z angielskiego, ale też chęć zemsty, gdy ta "odchodzi" w ręce pani dyrektor. Drugi tom, to wyjazd Klaudyny do Paryża, gdzie dziewczyna nie potrafi się odnaleźć i bardzo tęskni za swoimi lasami w Montigny.
Cała powieść pełna jest zabawnych, ale i pikantnych scen. Charakter Klaudyny często sprowadza na nią kłopoty, ale jej spryt pozwala szybko się z nich wywinąć i jeszcze obrócić całą sytuację na jej korzyść.
Pamiętnik ten napisany jest prosto i mocno znamionuje czasy, w których żyła dziewczynka. Mamy więc opisy zwyczajów, garderoby, egzaminów na koniec szkoły i perspektyw, jakie dawały one kobiecie. Obie części podobały mi się w równym stopniu i świetnie się przy nich bawiłam. W tomie pierwszym na plan główny wysunął się romans pomiędzy nauczycielkami, w drugim zaś, autorka przyciągnęła uwagę czytelnika zniewieściałym siostrzeńcem Klaudyny.
Lektura upłynęła mi szybko i bardzo przyjemnie. Podobał mi się język, w jakim książka została napisana oraz sama główna bohaterka, której nie sposób zapomnieć, i którą warto poznać bliżej.
Dotąd nie miałam tej serii w rękach. Skoro jednak jej lektura jest tak przyjemna - pomyślę o niej w moich długoterminowych planach czytelniczych :P
OdpowiedzUsuńOdjakiegoś czasu poluje na te ksiązki. Widać, że sa warte poświęconego im czasu :)
OdpowiedzUsuńZ chęcią bym ją upolowała. Miło się zapowiada :)
OdpowiedzUsuńMoje-ukochane-czytadelka