wtorek, 30 kwietnia 2013

ANDRIEJ DIAKOW "W mrok"

Tak jak obiecałam, wrzucam recenzję :)

"W mrok" jest drugim tomem trylogii Andrieja Diakowa, pisanej w ramach projektu "Metro Uniwersum 2033". Zazwyczaj nie czytam fantastyki, ta książka jest z gatunku postapokaliptycznych (cokolwiek to znaczy ;)), ale zdecydowałam się na jej przeczytanie i nie żałuję, bo od książek Diakowa ciężko jest się oderwać.

Tom drugi podzielony jest pomiędzy dwóch głównych bohaterów - stalkera Tarana i jego przybranego syna Gleba. Taran wyrusza do metra na zebranie przedstawicieli poszczególnych stacji - ktoś wysadził jedyną wyspę na powierzchni, na której istniało życie - Moszczny. Zadaniem stalkera jest zrobić wywiad wśród stacji i wydać sprawcę, inaczej ocalali z wyspy zemszczą się na ludziach mieszkających w metrze i zatrują ich iperytem. W tym samym czasie Gleb zostaje porwany przez Ogryzków. Obserwujemy więc dwie toczące się równolegle historie - stalkera i jego syna, który wraz z Aurorą, tajemniczą dziewczynką, która pojawiła się znikąd, wyruszają na poszukiwanie tajnego kompleksu Eden, który istnieje tylko w legendach.

"W mrok" jest kolejną udaną książką Andrieja Diakowa. Czyta się ją bardzo szybko, bo nie zawiera nużących i męczących czytelnika opisów, które zostały zastąpione wartką akcją. W metrze nie ma czasu na nudę, trzeba ciągle mieć się na baczności, o czym doskonale wiedzą główni bohaterowie. 

Co do nich - poznałam ich już w pierwszej części książki, dlatego niczym konkretnym nie mogli mnie zaskoczyć, ot, starzy przyjaciele. Ciekawą postacią była Aurora, nieznajoma dziewczynka, której historia okazała się dobrym chwytem. 

Powieść napisana jest lekkim językiem, ciężkie rosyjskie nazwiska zostały zastąpione pseudonimami, dzięki czemu czytelnik nie męczy się przy próbie ich przeczytania. Myślę, że nawet jeśli ktoś nie miał w ręku pierwszego tomu, odnalazłby się bez trudu w drugim. Generalnie całość jakoś bardzo nie odnosi się do części pierwszej, aczkolwiek kluczowe momenty są zwięźle wytłumaczone, co na pewno pozwala zorientować się w sytuacji.

Lektura podobała mi się i z niecierpliwością będę oczekiwała na tom trzeci, który, sądząc po zakończeniu również okaże się literacką ucztą. Polecam i wam, a sama zbieram się do nadrabiania zaległości i poszukiwania pierwowzorów - "Metro 2033" i "Metro 2034" Dmitry Glukhovskiego. 

Książkę otrzymałam od Pani Iwony Wodzińskiej z Insignis. Dziękuję!

sobota, 27 kwietnia 2013

DEBRA ADELAIDE "Domowy poradnik umierania"


Niektórzy z was pewnie już się zorientowali, że lubię serię „Zbliżenia”. Wiem, czego mogę się spodziewać po książkach, które pochodzą z owej serii i zazwyczaj też jestem zadowolona z lektury. Czego chcieć więcej?

„Domowy poradnik umierania”, to tytuł ostatniego poradnika, który pisze Delia. Ostatniego, bo kobieta umiera na raka, a książka ma być jej pożegnaniem, troszkę też kontrolą całej sytuacji. Fabuła nie skupia się jednak na samym poradniku sensu stricte, opiewa głównie na codzienne życie jego autorki, na próbę uporządkowania dotychczasowego życia, uporania się z przeszłością. Kobieta chce też zaplanować przyszłość, którą jej mąż oraz dwie córki, mają spędzić bez niej. Czy uda jej się dopiąć wszystko na ostatni guzik?

Może wam się wydawać, że „Domowy poradnik umierania”, to książka smutna i przygnębiająca, gdyż naznaczona szybko zbliżającą się śmiercią. Jest to jednak, przynajmniej w części, błędne myślenie. Powieść zawiera bowiem dużo humorystycznych akcentów, jak na przykład odpowiedzi Delii na listy czytelników, czy zabawne historyjki. Niektóre poruszane tam tematy, choć są ciężkie, to przedstawione zostały w sposób bardzo naturalny i nie przytłaczający – jak np. sytuacja, w której człowiek zmuszony jest do zakupu trumny („Dla kogo?” – „Dla ciała. Martwego”). Oczywiście są też wątki smutne i sprawiające, że łza kręci się w oku. Myślę, że takich zwyczajnie nie dałoby się uniknąć, co więcej, bez nich powieść byłaby zwyczajnie nierealistyczna.

Moim zdaniem książka Debry Adelaide jest bardzo wartościowym materiałem również w sensie psychologicznym. Co człowiek jest w stanie zrobić, żeby odejść z tego świata ze świadomością, że wszystko załatwił? Jak daleko może się posunąć? Czy planowanie własnego pogrzebu i życia swoich najbliższych, po swojej śmierci, jest czymś naturalnym, co powinno się praktykować? Warto się nad tym zastanowić.

Ogółem, „Domowy poradnik umierania”, to powieść, która stawia śmierć w nowym świetle, jako coś do przejścia, jako coś naturalnego, co i tak czeka każdego człowieka. Ja jestem bardzo na tak, podobał mi się sposób podejścia do problemu, sposób przedstawienia tego, w gruncie rzeczy, trudnego i bolesnego tematu.

piątek, 26 kwietnia 2013

Zapowiedź: "Korzenie niebios" Tullio Avoleda

Wraz z Wydawnictwem Insignis zapraszamy do wysłuchania pierwszego fragmentu „Korzeni niebios” – nowej powieści w ramach projektu Uniwersum Metra 2033.
Już dziś  prezentujemy pierwszy fragment książki Tullia Avoleda „Korzenie niebios” –w znakomitej interpretacji Krzysztofa Banaszyka. Poznacie żołnierzy Gwardii Szwajcarskiej, którzy tworzą drużynę mającą chronić ojca Johna Danielsa, ostatniego członkiem Kongregacji Nauki i Wiary, wyruszającego w pełną niebezpieczeństw misję. Zachęcamy do wysłuchania fragmentu.


Wydawnictwo Insignis z wielką radością informuje, że już 8 maja odda w ręce Czytelników nową powieść w serii Uniwersum Metra 2033 zatytułowaną „Korzenie niebios”. Zarówno dla nas, jak i całego projektu jest to moment przełomowy, ponieważ pierwszy raz wychodzimy z opowieścią  poza teren Rosji i poza tunele podziemnych kolejek. Akcja książki przenosi Czytelników do skutych nuklearną zimą, tak niegdyś słonecznych Włoch. Po Wielkiej Zagładzie życie  toczy się tam m.in. w katakumbach zbudowanych przez pierwszych chrześcijan.
„Korzenie niebios” napisał Tullio Avoledo, znany i ceniony we Włoszech autor kilkunastu powieści. Jego korespondencja z Arthurem C. Clarkiem, dotycząca zdolności do powielania ludzkiej świadomości i zapisywania jej na komputerowych nośnikach informacji, stała się podstawą debiutanckiej powieści Tullia „L’elenco telefonico di Atlantide” (2003), która przyniosła mu spektakularny sukces zarówno wśród czytelników, jak i krytyków. Otrzymał za nią nagrodę Fort Village Montblanc dla najlepszego debiutanta roku. Czwarta książka Tullia, „Tre sono le cose misteriose”, w 2006 roku została uhonorowana prestiżową nagrodę Grinzane.
W jednym z wywiadów mówi: „Uniwersum Metra 2033 uważam za najmocniejszy i najbardziej interesujący projekt SF, jaki kiedykolwiek powstał. To wspaniale, że moja powieść ukaże się w Polsce – cieszę się z tego tym bardziej, że dziełem, jakie wywarło na mnie, pisarza, największy wpływ, było »Solaris« Stanisława Lema. Oczywiście myślałem o tej książce, wprowadzając do »Korzeni niebios« postać Alessii. Uważam, że »Solaris« to absolutnie niesamowita powieść i wciąż potrafię zacytować z pamięci jej znakomite zakończenie”.
 „Korzenie niebios” są również wyjątkową pozycją w ramach projektu Uniwersum Metra 2033, ponieważ oprócz postapokaliptycznej rzeczywistości Włoch koncentruje się na Kościele katolickim i jego kondycji po Wielkiej Zagładzie.
Tradycyjnie na stronie www.metro2033.pl w związku z prezentacją fragmentów książki, będzie można wziąć udział w konkursie, w którym do wygrania są oryginalne kubki z logo Uniwersum Metra 2033.

Jak się zapatrujecie na tę pozycję? Ja jestem jej bardzo ciekawa, tym bardziej, że nie została napisana przez Rosjanina. Ze swojej strony dodam, że już wkrótce opublikuję recenzję "W mrok" Andrieja Diakowa, również z serii Metro Uniwersum :).

czwartek, 18 kwietnia 2013

DOMINIKA CIECHANOWICZ "O pisaniu książek i paru innych sprawach"

Jak pisze sama autorka, "O pisaniu książek i paru innych sprawach", to "książka, która być może nie jest światu do niczego potrzebna. Ale to dzięki niej zostałam pisarką". Ja chyba nie zgodzę się do końca z tym, że jej książka nie jest potrzebna. Nigdy nie czytałam czegoś tak oryginalnego (ha! wszystko jeszcze przede mną), a według mnie, wszystko, co nowe, jest światu literatury potrzebne. 

Właściwie nie wiem, pod co ową powieść (?!) podciągnąć. Bo to nawet nie jest ciągły tekst, nie ma rozdziałów, są tylko krótsze i dłuższe wątki oddzielone od siebie gwiazdeczką. Ciekawe jest to, że czytelnik ma wrażenie, jakby książka powstawała na jego oczach przy udziale autorki, jej chłopaka Pawła, jej homoseksualnego kolegi Grzegorza, jej koleżanki Asi, która poświęca się pracując w muzeum za grosze i może też przy udziale pana Waldemara, który jest bezrobotnym psychologiem i fikcją literacką (a może wszyscy są fikcją?), bo podobno każda książka powinna mieć swojego psychologa. Podobno też, to podnosi jej morale i wskazuje na bardziej psychologiczny wydźwięk.

Co jeszcze znajdziemy otwierając "O pisaniu książek..."? Trochę gadania o seksie, trochę o tragicznej sytuacji pisarzy i dziwnej sławie pseudopisarzy, kilka wulgaryzmów, parę kolejek wódki i masę dobrej zabawy. Powiedziałabym, że dla każdego coś dobrego. Ta książka jest bardzo ciężka do jednoznacznej kwalifikacji, jest czymś nowym, czymś rozwalającym formę na łopatki, ale też czymś fajnym, co nie pojawia się w literaturze zbyt często.  Właściwie można by ją czytać od końca, środku i strony 34, ale jak się tak głębiej zastanowić, to całość ładnie się komponuje od początku do końca.

Niektórzy pewnie stwierdzą, że "O pisaniu książek...", jest głupia jak tapeta w misie, a niektórzy (w tym i ja) może zauważą, że poprzez nią, autorka wyrzuciła z siebie cały swój żal, smutek, dobry humor i brak apetytu.  Jest zabawnie, ale jest też poważnie. A jak już jest poważnie, to człowiek dochodzi do wniosku, że autorka ma całkowitą rację i to, że nie do końca potrafi gotować, ma tu znikome znaczenie.

A tak na koniec - Pani Dominiko, jeśli będzie Pani kiedykolwiek czytała tę recenzję, proszę bezlitośnie wytknąć mi wszystkie zawarte w niej błędy. Bo ja dopiero uczę się pisać, a Pani ma na siebie fajny pomysł. 

I tymi słowami właśnie, chcę was, mole książkowe zachęcić. Mam nadzieję, że się uda.

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Novae Res :)

piątek, 12 kwietnia 2013

ALLY CONDIE "Dobrani"

"Dobrani", to pierwsza część trylogii, która od pewnego czasu* robi wśród recenzentów furorę. Jakżeby inaczej, ja również chciałam przekonać się o jej wyjątkowości.

Główną bohaterkę poznajemy w dniu jej Bankietu Doboru. Ma się tam dowiedzieć, kto będzie jej Wybrankiem, mężczyzną, z którym w wieku 21 lat zawrze Kontrakt i spędzi szczęśliwa resztę życia. Okazuje się, że Cassia zostaje dobrana ze swoim przyjacielem z dzieciństwa - Xanderem. Takie wypadki nie zdarzają się w Społeczeństwie często, więc oboje niezmiernie się cieszą. Zostają im wręczone mikrokarty, dzięki którym mogą lepiej poznać siebie nawzajem, co de facto nie jest im potrzebne, bo znają się całe życie. Jak to mówią, ciekawość jest pierwszym stopniem do piekła - właśnie ona była motywacją Cassi, do odtworzenia filmu o swoim Wybranku. I wtedy stało się coś dziwnego - na ekranie nie pojawia się Xander, ale inny chłopak, którego Cassia również zna. Czy to tylko błąd na mikrokarcie, czy faktycznie coś tutaj jest na rzeczy?

Chciałabym zacząć od minusów... co będzie dosyć ciężkie, bo zasadniczo widzę tylko jeden - książka urwała się nagle i w najlepszym momencie. Wydawało mi się, że ktoś wyrwał mi kilka stron, maksymalne zaskoczenie. 

Teraz plusy, których jest na szczęście znacznie więcej. Po pierwsze, sam pomysł na fabułę. Świat kontrolowany pod każdym względem, zero wolności słowa, ruchu. Całe życie mieszkańców Społeczeństwa jest z góry ustalane, co gwarantuje im długie, zdrowe i pozornie szczęśliwe życie. Myślę, że nikt z nas nie chciałby żyć w takim miejscu, nie mogę być jednak pewna, bo z drugiej strony, jeśli nie zna się innego życia, to faktycznie można być zadowolonym. Główna bohaterka "Dobranych", staje na bakier z prawem, co okazuje się dla niej dosyć niebezpieczną decyzją. 

Czytałam, niemalże pochłaniałam tę powieść. Fabuła wciąga głównie dlatego, że jest czymś nowatorskim, ciekawym pomysłem, który został dobrze zilustrowany. W wielu momentach książki zastanawiałam się, jakby to było żyć właśnie w świecie stworzonym przez Ally Condie. Niestety nie potrafię sobie tego wyobrazić, kreacja rzeczywistości w ogóle nie mieści mi się w głowie, kłóci się z wszystkim, co sobie cenię najbardziej - wolność w najszerszym tego słowa znaczeniu.

"Dobrani", to książka idealna na chwilę relaksu. Bardzo dobra powieść, która przenosi nas do całkiem innej rzeczywistości, zupełnie oderwanej od szarej codzienności. Nie zmarnujecie przy niej czasu.


*pisałam tą recenzję w lutym ubiegłego roku ;)

czwartek, 11 kwietnia 2013

Zapowiedź: "Prosiaczek Fryderyk"

Po raz pierwszy w historii współpracy z Wydawnictwami dostałam propozycję recenzowania literatury dziecięcej. Jestem zachwycona, tym bardziej, że zapowiada się nie byle co. Zapraszam do lektury zapowiedzi "Prosiaczka Fryderyka" :)

Już 17 kwietnia na rynku polskim pojawi się po raz pierwszy ponadczasowa klasyka literatury dziecięcej autorstwa Waltera R.Brooksa „Prosiaczek Fryderyk”. Amerykański odpowiednik „Kubusia Puchatka”
Jako pierwsze w serii ukażą się dwie książki „Wakacje Fryderyka” oraz „Prosiaczek i dzięcioły”.
Fryderyk – najmniejsza i najmądrzejsza świnka na farmie państwa Beanów, to główny bohater wielotomowego cyklu Waltera R.Brooksa. Jest nieco leniwy, ale odważny i obdarzony wielkim sercem. Fryderyk jest wielbicielem literatury, detektywem, redaktorem gazety, a nawet pilotem. Wraz z przyjaciółmi prosiaczek realizuje kolejne projekty, wyprawia się na wakacje, zakłada bank, prowadzi gazetę i ustanawia Pierwszą Republikę Zwierzęcą. Na farmie mieszkają również inne zwierzęta. Kot prózny do granic absurdu, kogut doprowadzający Fryderyka do rozpaczy, krowy prowadzące długie dyskusje czy podstępny gang szczurów. 
Ogromna dawka humoru, jaką zawierają opowieści o Fryderyku, wypływa między innymi z dialogów między bohaterami  oraz z mądrości Fryderyka „Jedyny problem z myśleniem polegał na tym, że Fryderyk nie był w stanie myśleć zbyt długo – zaraz morzył go sen. Kłopot nie wynikał z bycia prosiaczkiem. Wielu ludzi ma tak samo”
Seria opowiada o tym, co w życiu najważniejsze – przyjaźni, odpowiedzialności, odwadze i szczerości.  „Dzwon rozdzwonił się tak, że Fryderyk nie mógł usłyszeć, czy jego przyjaciele spieszą mu na ratunek. Ale nie musiał ich słyszeć – wiedział, że przyjdą”
Mimo, iż seria miała znakomite recenzje w pierwszej połowie XX wieku, cykl na wiele lat zniknął z księgarskich półek. Dopiero naciski wiernych fanów Fryderyka oraz bibliotekarzy sprawiły, że została przygotowana reedycja. W nowym wydaniu tekst uwspółcześniła córka autora .
Polska edycja zachowuje oryginalny charakter dzieła, a jego jakość gwarantuje przekład autorstwa znakomitego tłumacza, Stanisława Kroszczyńskiego, w którego dorobku znajdują się między innymi książki o Mary Poppins. Książki opatrzone są również oryginalnymi ilustracjami Kurta Wiese
Polskim czytelnikom i widzom Waler Rollin Brooks znany jest między innymi jako autor opowiadania, na podstawie którego powstał serial komediowy „Koń, który mówi”
Zapraszamy czytelników do miejsca, w którym zwierzęta mówią, przyjaciele na zawsze pozostają przyjaciółmi, jest dużo humoru, a za zakrętem drogi czeka nowa przygoda. 



Co myślicie o tej serii? Ja nie mogę się doczekać :)

niedziela, 7 kwietnia 2013

Bazarek z książkami

Dzisiaj postanowiłam wrzucić kilka książek, do których już nie wrócę. Przydałoby się zrobić troszkę miejsca na półce, bo już ledwo się mieszczą :).
Do każdej książki należy doliczyć 6zł za przesyłkę (nie znam się na tym, ale chyba wystarczy, prawda?).
Wszystkie wystawione książki doczekały się tutaj recenzji, więc zachęcam do poszperania w archiwum.

Ceny można negocjować, przy kilku książkach jeden koszt przesyłki.


1. Kaja Platowska - "Po prostu mnie przytul"
2. Kornel Machnikowski "Albinos"
3. Aleksandra Jolanta Tabor "Twarda szkoła życia"
4. Agnieszka Niezgoda "Dobranocka"
5. Edmund Połomski "Chłopiec znad Wisły"
6. Olle Lonnaeus "Jedyna prawda"

1,2,3,4 - cena 7zł
5 - cena 5zł
6 - cena 9zł

1. Daniel Radziejewski "Metodyk"
2. Sylwia Kubryńska "Last minute"
3. Renee Bonneau "Requiem dla młodego żołnierza"
4. William Kamkwamba "O chłopcu, który ujarzmił wiatr"
5. Damian Cal "Kosmiczna układanka"

1, 2, 4, 5 - cena 6zł
3 - cena 5zł

1. Wm. Paul Young "Rozdroża" - wersja przedpremierowa - cena 10zł
2. Leonardo da Vinci "Bajki" - cena 5zł

Zapraszam do przeglądania :)




piątek, 5 kwietnia 2013

ELIZABETH FLOCK "Dogonić rozwiane marzenia"


„Dogonić rozwiane marzenia”, to bestseller „New York Timesa”, który od bardzo dawna gościł na mojej liście książek do przeczytania. W końcu udało mi się go zdobyć. Oczekiwać sprecyzowanych nie miałam, bo i nie bardzo wiedziałam, czego mogę się spodziewać.

Jest to opowieść Samanthy i jej adoptowanej córki Cammy. Sam przechodzi akurat okres, w którym zauważa, że jej życie nie jest takie, jak to sobie wymarzyła. Nie potrafi już porozumiewać się z mężem, a Cammy wciąż stwarza nowe problemy wychowawcze. Nastolatka natomiast, próbuje jakoś odnaleźć się w świecie, chce znaleźć swoją biologiczną matkę oraz uporać się z odrzuceniem ze strony rówieśników. Obie radzą sobie z problemami na swój sposób – matka, nawiązując przyjaźń z Creigiem, poznanym przypadkowo w metro mężczyzną, Cammy – łykając prochy i uprawiając przygodny seks. Napięta sytuacja ulega nagle zmianie, gdy rodzina przeżywa trudny i wstrząsający moment. Czy nie jest za późno na naprawę błędów?

Książka została podzielona na rozdziały dotyczące Sam, oraz te, które w formie pamiętnika pisze Cammy. Lektura ma nam przede wszystkim uświadomić, jak często zatracamy się w naszej codzienności, jak łatwo przestać kochać i wreszcie, jak trudno odbudować coś, co z góry skazane jest na porażkę.

Czyta się bardzo szybko, losy matki i córki zazębiają się ze sobą i wzajemnie uzupełniają. Ogromny plus za niewiarygodnie mocne zakończenie, którego w ogóle się tam nie spodziewałam. Co do bohaterów, spodobała mi się ich kreacja. Wyraziści, stanowczy, pokazujący dobitnie sposób, w jaki często my sami się zachowujemy. Powieść godna polecenia, ale nie pozostająca w pamięci przez dłuższy okres czasu.