ERIC EMMANUEL SCHMITT "Przypadek Adolfa H."

Autora znam przede wszystkim z „Oskara i Pani Róży” czy „Dziecka Noego”. Tym razem zdecydowałam się na przeczytanie, gdyż zainteresował mnie tytuł. Uznałam pomysł Schmitta za godny uwagi i miałam rację.

W książce poznajemy dwa wcielenia Hitlera. Pierwszy z nich, dostaje się na Akademię Sztuk Pięknych i jest najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. Drugi, natomiast, dowiaduje się, że nie został przyjęty i całe jego plany na życie legają w gruzach. O ich życiu czytamy równolegle, w czasie, gdy pierwszy próbuje odnaleźć swoją technikę w malarstwie, drugi ledwie wiąże koniec z końcem. Równocześnie też idą na wojnę, artysta walczy za Austrię, przyszły dyktator za Niemcy. Różnią się od siebie prawie wszystkim, początkowo łączy ich tylko wzgarda do antysemityzmu, co dla jednego z nich, jak wiadomo, szybko ma się zmienić.

Autor doskonale pokazał odmienne charaktery postaci. Podczas, gdy spełniony zawodowo Adolf-Artysta, jest uosobieniem wrażliwości i poczucia piękna, Adolf-Dyktator zawiedziony przez los staje się tyranem bez skrupułów.

Dzięki szybkim przeskokom od jednego do drugiego bohatera, mamy możliwość śledzenia na bieżąco życia obu z nich. Bardziej spodobał mi się Adolf artysta, chociaż przyznać trzeba, że poznałam też bardziej myśli i rozumowanie drugiego z nich.

Książka ma za zadanie przede wszystkim pokazać nam, że każdy, w zależności od tego, co zgotuje nam los, może obrać różne drogi, może być kimkolwiek, artystą, lub bezwzględnym dyktatorem. Możemy być dobrzy, albo źli, wszystko zależy od nas. Jest to też przestroga, że we wszystkich ludziach drzemie zło, choćbyśmy nie wiadomo jak dobrzy byli.

Polecam każdemu bez wyjątku. Myślę, że pozycja jest na tyle interesująca, że zainteresuje każdego czytelnika. Z jednej strony, mamy okazję bliżej poznać samego Adolfa Hitlera, z drugiej, zobaczyć jak działa mechanizm wyboru dobra i zła.