ALEKSANDER SOŁŻENICYN "Oddział chorych na raka"

Sołżenicyn napisał swoją powieść na bazie własnych doświadczeń - przez osiem lat przebywał w łagrze, walczył również z nowotworem, jak bohaterowie jego powieści. W 1970 otrzymał Literacką Nagrodę Nobla.

Jak sugeruje sam tytuł książki, akcja rozgrywa się w szpitalnym oddziale, gdzie przebywają chorzy na raka pacjenci. Bohaterowie są bardzo różni - Oleg Kostogłotow, który przebywa na zesłaniu, a do szpitala trafia umierający czy Paweł Rusanow, który piastuje wysokie stanowisko w partii. Poprzez ich rozmowy i wspomnienia czytelnik ma okazję przyjrzeć się bliżej realiom państwa totalitarnego. 

Mniej metaforyczna strona powieści ukazuje lekceważący stosunek służby zdrowia do pacjenta, ciągłe oszustwa i naginanie prawdy, a z drugiej strony również ogrom pracy jaki spoczywa na barkach lekarzy i ryzyko związane z pracą radiologiczną. 

"Oddział chorych na raka" czytałam prawie miesiąc. Nie potrafiłam przebrnąć dziennie przez więcej niż dwa rozdziały. Myślę, że powodem była dosyć trudna tematyka książki, której na pewno nie można uznać za przyjemną. Powiedziałabym, że jest to takie wyciąganie na wierzch brudów, spaczenie społeczeństwa zmanipulowanego przez władze. 

Mimo wszystko lekturę uważam za bardzo wartościową i wydaje mi się, że warto ją znać. Książka na pewno przypadnie do gustu poszukiwaczom czegoś ambitnego, wymagającego zastanowienia się i skupienia.