MAHA GARGASH "Arabska perła"

„Arabską perłą” zainteresowałam się głównie ze względu na kraj, który widnieje w tytule. Od jakiegoś czasu uwielbiam orientalne książki, fascynuje mnie poligamia i to, jak traktowane są kobiety w krajach arabskich.

Czytając notę od wydawcy, zapaliłam się jeszcze bardziej. Główna bohaterka, Noora, została przedstawiona, jako dziewczyna nie do okiełznania, dzika i o niewyparzonym języku. Miałam więc nadzieję przeczytać coś na miarę „Klejnotu Medyny”, który bardzo mi się podobał. Może zbyt wiele oczekiwałam, niestety „Arabska perła” nieco mnie rozczarowała.

Zacznijmy od Nory – może i była dzika i miała własne zdanie, ale… tylko na początku. Później, gdy już wyszła za mąż, za bogatego i starszego od siebie handlarza pereł, znacznie straciła na rezonie. Czasem owszem, odszczekała się Szamsie – drugiej żonie Jassema – ale zazwyczaj była bierna.

Początek książki niesamowicie mnie nużył, nie potrafiłam wciągnąć się w świat, który zazwyczaj mnie zachwyca. Ożywiłam się, gdy do akcji wkroczył przystojny Raszid, niestety na krótko. Akcja prze do przodu, ale jest jakaś bezbarwna, czyta się szybko, ale całość nie przykuwa do fotela. Choć widać, że autorka chce swoją historią zaciekawić czytelnika, książka jest niedopracowana, bez tych niezbędnych emocji.

Z bohaterów, najbardziej polubiłam Jaqootę, niewolnicę pracującą w domu Jassema. Szalona dziewczyna zazwyczaj podkręcała atmosferę, a jej spontaniczność i dzikość rekompensowały mi bierność Noory.

Zakończenie, jak na mój gust nijakie. Spodziewałam się czegoś bardziej spektakularnego, z fajerwerkiem.

Nie zniechęcam, być może za dużo wymagam, jestem pewna, że wiele osób ją polubi, wielu z czytelników na pewno miało też już z nią do czynienia.

___

W poniedziałek wyjeżdżam na tydzień do Międzyzdrojów, więc mnie nie będzie. Jeśli mi się uda, spróbuję wam dodać jeszcze recenzję "Irańskiej córki", ale nic nie obiecuję. Dużo słoneczka i więcej chęci do wszystkiego, niż ja mam w tej chwili, skarby!