NICHOLAS SPARKS "Szczęściarz"

Jednym z takich moich małych zachcianek, jest zgromadzenie i przeczytanie wszystkich książek Sparksa. Jest on jednym z moich ulubionych autorów, którego pozycje mogę brać w ciemno i mieć pewność, że się nie zawiodę.

Logana Thibault nazywano różnie. Albo szczęściarzem, albo opętanym przez diabła. Czemu? Gdy służył w Iraku, przeżył najwięcej wybuchów bomb i innego typu zasadzek, podczas gdy obok ginęli jego koledzy. A całe to szczęście, jak twierdzi Victor, przyjaciel Thibaulta, bierze się ze zdjęcia nieznajomej dziewczyny, które Logan zawsze nosi przy sobie. Po powrocie z wojska, za namową Victora, bohater wyrusza do Hampton, na poszukiwanie kobiety, która chroniła go od śmierci. Gdy ją odnajduje, postanawia zostać, żeby w jakiś sposób się jej odwdzięczyć. Jak potoczą się losy Beth, Thibaulta, jej syna Bena i jego psa Zeusa? Jaką rolę odegra w tym wszystkim były mąż Elizabeth? I czy historia o zdjęciu wyjdzie na jaw?

Co bym o Sparksie nie powiedziała, możecie być pewni, że będzie to komplement. Założę się, że wielu z was już nie może tego słuchać. Nic dziwnego, jeśli ktoś lubi dobre romanse, bez powtarzalnych motywów, użalania się nad sobą i maślanych oczu, podzieli moje zdanie.

U Sparksa zawsze najbardziej podobają mi się zakończenia, które napisane są wręcz po mistrzowsku, z odpowiednią dozą napięcia i tajemnicy, która pozostaje nią niemal do końca. Nigdy nie wiemy jak dana opowieść się skończy, zawsze jest to dla czytelnika niespodzianka.

Z bohaterów, najbardziej polubiłam Nanę – babcię Elizabeth. Śmiało mogę powiedzieć, że jej postać jest wykreowana na taką, która bardzo kocha swoją pracę – szkolenie psów, ma niezawodną intuicję i dużo ciekawych powiedzonek pod ręką.

Książkę oczywiście polecam jako lekturę obowiązkową dla wszystkich fanów Nicholasa Sprarksa, ale również i tym, którzy jeszcze nie mieli okazji poznać jego twórczości.