JOHN MARSDEN "Jutro"

Chyba nie ma już wśród moli książkowych osoby, która nie słyszałaby o serii „Jutro”. Śmiem twierdzić, że jestem na szarym końcu tych, którzy dopiero teraz po nią sięgnęli. Bestseller, jakich mało – 4 mln fanów na całym świecie. Mój zwyczajowy sceptycyzm gdzieś się ulotnił, dominowała ciekawość. Zaczęłam czytać w autobusie, niestety musiałam przerwać, gdyż zbliżał się mój przystanek. To mi jednak nie przeszkodziło, postanowiłam wprowadzić w swoje życie nieco kontestacji dla zasad uczelni i dalej czytałam na wykładzie. Wow, tyle powiem.

Króciutko o fabule – siódemka przyjaciół – Ellie, Lee, Corrin, Kevin, Fee, Homer i Robyn, postanawiają wybrać się na wycieczkę do niedostępnego miejsca w górach, o wiele mówiącej nazwie – Piekło. Nazwa ta okazuje się mało adekwatna, do uroczego zakątka, w którym spędzili pięć dni. Bardziej odpowiadała natomiast ich sytuacji, po powrocie do domu. Zastali jedynie martwe zwierzęta i brak żywej duszy. Rozpoczęła się wojna, nie obowiązują już żadne zasady.

Lubię powieści, które są uniwersalne, które może przeczytać człowiek w każdym wieku, takie, które trafią w gusta różnych odbiorców. „Jutro” kwalifikuje się, jako młodzieżówka, myślę jednak, że jest właśnie taką powieścią dla wszystkich.

Pomysł na fabułę jest oryginalny, w podobnej tematyce czytałam jedynie „Bastion” Stephena Kinga (o zagładzie biologicznej), aczkolwiek obu tytułów w ogóle nie można porównać, bo są zupełnie o czym innym.

Czyta się błyskawicznie, lektura wciąga, więc bardzo szybko się ją kończy… i niemal natychmiast ma się ochotę na więcej. Jedyny minus, jaki mogę tutaj wytknąć, to początek, który ciągnął mi się jak flaki z olejem. Miałam ochotę trzasnąć Ellie, żeby w końcu przeszła do rzeczy.

Podsumowując, rewelacja. Nic dodać, nic ująć.