ANDRZEJ SZCZYPIORSKI "Początek"

Słyszałam i czytałam wiele książek o Żydach i holocauście, ta jednak nie była moją lekturą szkolną, więc dowiedziałam się o niej z małym poślizgiem czasowym. „Lubię” tą tematykę, więc postanowiłam przeczytać.

Andrzej Szczypiorski w swojej książce pokazuje nam przeciętne życie mieszkańców Warszawy. Wśród nich są i Żydzi i Polacy, są również Niemcy – zarówno źli, jak i dobrzy. Każdy z bohaterów prowadzi swego typu walkę, ma misję do spełnienia. Dla Irmy Seidenman jest to przyjęcie nowej tożsamości – przecież nie jest Żydówką, nazywa się Maria Magdalena Gostomska. Dla Pawełka, jest to pomoc koledze – Heniowi Fichtelbaum, dla którego walka polega przede wszystkim na przetrwaniu.

Książkę czyta się bardzo płynnie, losy bohaterów wciągają. Dziwię się, że nie jest to szkolna lektura, choć, z drugiej strony, w porównaniu do lektur, jest jakby delikatniejsza, subtelniejsza w przekazie. Oczywiście zawiera w sobie duży ładunek smutku i dramatyczną akcję, ale na tle powieści z tego nurtu, wydaje mi się zwyczajnie inna, wyjątkowa.

Spodobała mi się kreacja bohaterów oraz fakt, że jeden z rozdziałów został napisany z perspektywy Niemca, esesmana. Z takim zabiegiem raczej się wcześniej nie spotkałam, a szkoda, bo ukazuje on drugą stronę medalu, może nie próbę usprawiedliwienia kogoś, ale refleksji nad jego czynami.

Myślę, że książkę warto znać, nie zmarnujecie przy niej swojego czasu, a choć temat jest już nieco oklepany, to tutaj został przedstawiony na świeżo i nieco inaczej nić dotychczas.